Το Grand Prix της Formula 1 στο Μαϊάμι, μέσα στην υπερβολή του -βλέπε τις εξωφρενικές τιμές στο Hard Rock Cafe, το προεκλογικό πανηγυράκι του Τραμπ και γενικά το αμερικανικής αισθητικής στήσιμο του σόου- θα μπορέσει να αποδειχτεί σημείο καμπής για τη φετινή σεζόν.
Η νίκη του Λάντο Νόρις στον αγώνα της Κυριακής μπορεί να ήταν συμπτωματική αλλά δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ο Βρετανός οδηγούσε στο Μαϊάμι το μονοθέσιο της McLaren που είχε πάνω του πάρα πολλές αναβαθμίσεις δείξει δείγματα της ταχύτητάς του από τις κατατακτήριες του Σπριντ. Μπορεί να βρέθηκε στην πρώτη θέση του αγώνα από ένα καπρίτσιο της τύχης, αλλά πρέπει να δούμε τι έκανε από εκεί και μετά.
Από τη στιγμή που ο Νόρις πήρε την πρώτη θέση και «επέζησε» της επανεκκίνησης, «ντύθηκε» Φερστάπεν. Ο ρυθμός του ήταν τέτοιος στους 20 τελευταίους γύρους που άνοιγε τη διαφορά κατά βούληση και κέρδισε με άνεση, όπως κάνει συνήθως ο Ολλανδός με τη Red Bull. Η νίκη αυτή είναι ακόμα πιο σημαντική, αν αναλογιστούμε ότι ήταν η πρώτη του Βρετανού στη Formula 1. Ήταν ένα απόγευμα επιβεβαίωσης για τη McLaren και τη δουλειά που έχει κάνει τα δύο τελευταία χρόνια, η οποία πλέον δείχνει να αποδίδει καρπούς.
Ο Φερστάπεν και η Red Bull υπό πίεση
Αν και η Red Bull παρέμεινε ισχυρή, ο Μαξ Φερστάπεν δεν έδειξε την απόλυτη κυριαρχία που είχε συνηθίσει. Οι αναβαθμίσεις των αντιπάλων ομάδων και οι στρατηγικές επιλογές τους απείλησαν αυτή την κυριαρχία. Ο Ολλανδός δεν μπορούσε να βρει ισορροπία και ταύτιση με το μονοθέσιο όλο το 3ήμερο και αναρωτιέται κανείς αν στον αγώνα της Κυριακής ο Σαρλ Λεκλέρ θα μπορούσε να είναι πιο τολμηρός και να τον απειλήσει περισσότερο για τη 2η θέση.
Η εμφάνιση αυτή των «ταύρων» στο Μαϊάμι είναι βέβαιο ότι δεν θα καθησυχάσει τις συζητήσεις για το τι συμβαίνει στα παρασκήνια της ομάδας. Για πολλούς, ο αγώνας αυτός ήταν η πρώτη εκδήλωση των εσωτερικών προβλημάτων και των παιχνιδιών εξουσίας που ταράζουν τη Red Bull από το ξεκίνημα της χρονιάς. Η αποχώρηση του Νιούι και η αποκάλυψη ότι κι άλλα στελέχη ψάχνουν την πόρτα της εξόδου, μαζί με την αγωνιστική πτώση -έστω και σε έναν αγώνα- είναι τα πρώτα δείγματα αποσταθεροποίησης μιας ομ΄δας που μέχρι τώρα έμοιαζε κραταιά σε όλα τα επίπεδα. Για όλες τις αυτοκρατορίες, άλλωστε, κάποια στιγμή έρχεται η παρακμή.
Η ελπίδα της Ferrari
Το μήνυμα που παίρνει η Scuderia Ferrari από αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνο η αγωνιστική «αφύπνιση» του Σαρλ Λεκλέρ, ο οποίος δειχνει να ξαναβρίσκει τη φόρμα του έπειτα από ένα διάστημα που ήταν σχεδόν αόρατος στην πίστα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τη Ferrari το έδειε η... McLaren. Όπως είναι γνωστό, η ιταλική ομάδα ετοιμάζει για τον επόμενο αγώνα στην Ίμολα, τον πρώτο στην Ευρώπη και τον έναν από τους δύο εντός έδρας για αυτήν, ένα πολύ μεγάλο πακέτο αναβαθμίσεων για την SF-24. Όπως έδειξε λοιπόν ο Νόρις, ένα τέτοιο πακέτο μπορεί να κάνει τη διαφορά και να φέρει την ανατροπή δυνάμεων.
Πριν από το Μαϊάμι, η Ferrari ήταν ξεκάθαρα η δεύτερη δύναμη στο πρωτάθλημα και μάλιστα με μειωμένη διαφορά από τη Red Bull. Στο Μαϊάμι η McLaren έδειξε ταχύτερη από τη Ferrari και κέρδισε στα ίσια τη Red Bull. Επομένως, στο Μαρανέλο έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι το δικό τους μεγάλο πακέτο με τις αναβαθμίσεις, αν λειτουργήσουν όπως πρέπει, θα μπορέσει να τους δώσει την ώθηση που χρειάζονται για να βρεθούν μπροστά από τη Red Bull.
Η Ferrari, άλλωστε, δεν θέλει να περιμένει το 2026 και την «dream team» με Χάμιλτον και -πιθανώς- Νιούι για να επιστρέψει στην κορυφή. Ο Φρεντ Βασέρ θέλει να εμφυσήσει μια φιλοσοφία νίκης στην ομάδα και να επιδιώξει το πρωτάθλημα από φέτος. Αν τους δοθεί η ευκαιρία, είναι βέβαιο ότι θα το κυνηγήσουν.
Ο «κανόνας» των τριών τετάρτων
Η φετινή σεζόν περιλαμβάνει 24 αγώνες και μέχρι στιγμής έχουν γίνει οι έξι. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε καλύψει το ένα τέταρτο του πρωταθλήματος και έχουμε μπροστά μας τα τρία τέταρτα. Αν όντως επιτευχθεί η ανατροπή στην ισορροπία δυνάμεων που περιγράψαμε παραπάνω, απομένουν 18 αγώνες, που είναι πάρα πολλοί και δίνουν τη δυνατότητα να γίνει και η ανατροπή στις βαθμολογίες.
Φυσικά, η Red Bull δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι μια ομάδα με εξαιρετική οργάνωση, πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό και διαθέτει τρία πολύ βασικά όπλα: τους απαραίτητους πόρους, τη νοοτροπία του πρωταθλητή, που έχει σφυρηλατηθεί από τις νίκες της εδώ και δύο δεκαετίες, και φυσικά τον Μαξ Φερστάπεν, που έχει αποδείξει πόσο δυνατός και επίμονος μπορεί να γίνει.
Αυτήν τη φορά όμως φαίνεται ότι η συμπτωματική νίκη του Νόρις -χωρίς το Αυτοκίνητο Ασφαλείας είναι πολύ πιθανό ότι ο Φερστάπεν θα κέρδιζε στο Μαϊάμι- έδειξε τις ρωγμές στην πανοπλία της Red Bull. Ο επόμενος αγώνας στην Ίμολα μπορεί να είναι το ίδιο, ή ακόμα και περισσότερο, κομβικός. Έρχεται ένας αγώνας σε μια ιστορική ευρωπαϊκή πίστα και με την προοπτική μιας ανατροπής. Ποιος είπε ότι η Formula 1 είναι βαρετή;..
