Μετά το πλασάρισμα στο β’ γκρουπ των πλέι οφ και τον αποκλεισμό από τον Ολυμπιακό στο κύπελλο ο Βέσκο Μιχαΐλοβιτς έχει βρει πλείστες εύσχημες διατυπώσεις για να περάσει το μήνυμα πως η σεζόν για την Ανόρθωση ουσιαστικά έχει τελειώσει.
Για δεύτερο συναπτό χρόνο η «Κυρία» δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες και στις απαιτήσεις. Για δεύτερο συναπτό χρόνο μένει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Και, για δεύτερο συναπτό χρόνο, δείχνει έτοιμη να απεμπολήσει το μοναδικό πλεονέκτημα που της προσπορίζει αυτή η κατάσταση.
Με το πέρας της α’ φάσης ο σύλλογος της Αμμοχώστου είχε τη δυνατότητα να αρχίσει τον προγραμματισμό του για τη νέα σεζόν. Να ξεκαθαρίσει το διοικητικό τοπίο, να αποφασίσει για τον προπονητή, να ξεσκαρτάρει το ρόστερ της, να κινηθεί για τον εντοπισμό και την απόκτηση παικτών που θα της επιτρέψουν να επιστρέψει σε ρόλο διεκδικήτριας.
Αντ’ αυτών ευρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ ένα ομιχλώδες τοπίο, το οποίο δεν της επιτρέπει να σχεδιάσει την επόμενη μέρα. Και βιώνει ένα deja-vu, διότι το ίδιο έπαθε και την περασμένη σεζόν χάνοντας πολύτιμο χρόνο στο γύρισμα της σελίδας. Πλήρωσε το τίμημα -και δε με βαρύτατο τόκο, αλλά με τα νυν δεδομένα δεν φαίνεται να μετέτρεψε το πάθημα σε μάθημα.
Οδεύοντας προς το τέλος και του Μαρτίου η Ανόρθωση δεν γνωρίζει αν και ποιος θα διαδεχτεί τον Πουλλαΐδη ως βασικός χρηματοδότης, αν θα είναι ο Σάντης ή κάποιος άλλος στην προεδρία, αν θα συνεχίσει ή όχι ο Μιχαΐλοβιτς, πόσοι και ποιοι θα φύγουν από το ρόστερ, πόσοι και ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι για την αντικατάστασή τους.
Κοντολογίς, η «Κυρία» μοιάζει αυτή τη στιγμή έτοιμη να πυροβολήσει ξανά τα πόδια της.
