Φινάλε με… πρεμιέρα!
Στην τελευταία αγωνιστική του α’ γύρου η Πάφος FC έγινε η πρώτη ομάδα που υποχρέωσε σε ήττα τη Νέα Σαλαμίνα ως οικοδέσποινα στο «VITEX Αμμόχωστος-Επιστροφή».
Ως προς το… σενάριο, το παιχνίδι ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με το αμέσως προηγηθέν, κόντρα στον Οθέλλο. Ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο, γκολ μετά την ανάπαυλα, σχεδόν μηδενικές απειλές για την εστία του Ίβουσιτς.
Στα μισά της α’ φάσης του πρωταθλήματος και μετά από πέντε συναπτές νίκες ο Χουάν Κάρλος Καρθέδο μίλησε για την επιδιωκόμενη ισορροπία ανάμεσα στις επιθετικές αρετές και στη συμπαγή αμυντική λειτουργία του συνόλου.
Οι «ψυχροί» αριθμοί καταγράφουν ότι η Πάφος έχει ολοκληρώσει τον πρώτο γύρο με χειρότερες επιδόσεις σε σύγκριση με την περασμένη περίοδο. Δεν είναι μόνη πρώτη, έχει δύο βαθμούς λιγότερους, δύο ήττες περισσότερες και -2 στο συντελεστή τερμάτων (28-7 εφέτος έναντι 29-6 πέρυσι).
Πού εδράζεται συνεπώς η αισιοδοξία για μια καλύτερη έκβαση της σεζόν; Η απάντηση είναι στο περιθώριο εξέλιξης και βελτίωσης. Ένα χρόνο πίσω η γενικότερη αίσθηση ήταν πως η Πάφος είχε «τρυπήσει» το ταβάνι της, ότι ήταν μάλλον απίθανο να συνεχίσει με τόση φόρα έως το τέλος της σεζόν. Όπερ και εγένετο…
Οι εννέα νίκες του α’ γύρου έγιναν πέντε στο β’ γύρο και τρεις στα πλέι οφ, με αποτέλεσμα η ομάδα (όχι μόνο να μη διεκδικήσει τον τίτλο, αλλά) να τερματίσει πέμπτη και να μείνει εκτός Ευρώπης.
Αυτή τη φορά η αίσθηση είναι πως οι «γαλάζιοι» (όχι απλώς δεν έχουν… τρυπήσει, αλλά) δεν έχουν πλησιάσει το ταβάνι των δυνατοτήτων τους, καθώς εδώ και λίγα παιχνίδια δείχνουν να έχουν αφομοιώσει και να εφαρμόζουν τη φιλοσοφία του προπονητή τους.
Εξαιρουμένου ίσως του Ντράγκομιρ, που πραγματοποιεί μια σεζόν… αποκάλυψης, όλοι οι υπόλοιποι παίκτες έχουν περιθώρια βελτίωσης, ενώ μοιάζει απίθανο να μην καλυφθούν τον Ιανουάριο τα κενά των Μάνγκα και Νταβό.
Η αισιοδοξία συνεπώς είναι και βάσιμη και δικαιολογημένη.
