Η απρόσμενη ισοπαλία με την ΑΕΖ (0-0), οι οδυνηρές ήττες από Πάφο και ΑΕΚ (αμφότερες με 2-1), η απόλυση του Γέσπερ Γιάνσον.
Την προηγούμενη Κυριακή, στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ», απέναντι στον Απόλλωνα η Ομόνοια έμοιαζε με πυγμάχο στριμωγμένο στα σχοινιά που περιμένει να δεχτεί το τελειωτικό χτύπημα και ο Τσέτιλ Ρέιχνταλ να ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού.
Μολονότι το μομέντουμ μετά το τέρμα του Σαγκάλ ευνοούσε τους «κυανολεύκους», το in extremis τέρμα του Σιπριάνο «αγόρασε» χρόνο στο «τριφύλλι» και στον προπονητή του έως το ντέρμπι με την Ανόρθωση.
Το προβάδισμα της «Κυρίας» στην ανάπαυλα στο ΓΣΠ έδειχνε να επαναφέρει το σκηνικό της «τέλειας καταιγίδας» για τους «πράσινους», όμως ο Νορβηγός τεχνικός εμφάνισε τον Μπέζους ως άσο από το μανίκι και πήρε (και αυτήν) την παρτίδα.
Από εκεί που είχε θέσει εν αμφιβόλω ακόμη και την παρουσία της στην πρώτη εξάδα, η Ομόνοια βρέθηκε αίφνης στο -1 από την τρίτη θέση που εξασφαλίζει ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ήταν η πρέπουσα αντίδραση για ένα σύλλογο του βεληνεκούς της, αλλά διόλου αυτονόητη υπό τις συνθήκες, υπό τις οποίες κλήθηκε να τη βγάλει.
