Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Επιβεβαιώνοντας πως «το λακωνίζεις εστί φιλοσοφείν» ο Μάουρο Καμορανέζι συμπύκνωσε όλα όσα συνέβησαν στο «Αμμόχωστος-Επιστροφή», από την οπτική γωνία της Ανόρθωσης, σε 5 λέξεις.
«Καλή είναι και η ισοπαλία».
Ποιος να του δώσει άδικο και ποιος να τον ψέξει γι’ αυτήν την εκτίμηση; Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα του αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο, επέτρεψε στην Καρμιώτισσα πολλές και σημαντικές ευκαιρίες, το τέρμα των γηπεδούχων ήλθε μεν στις καθυστερήσεις, αλλά ήταν απόλυτα σύμφωνο με την εικόνα και τη ροή της αναμέτρησης.
Χρειάστηκαν οι δύο κλασικές ευκαιρίες του Πόθο στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου και η τριπλή αλλαγή του Καμορανέζι στο 66’, προκειμένου να υπάρξει αντίδραση, η οποία συνοδεύτηκε άμεσα από το τέρμα της ισοφάρισης.
Όσοι ακολούθως ανέμεναν μια αγωνιστική ανάταση των φιλοξενούμενων, έμελλε να απογοητευτούν. Η ολική επαναφορά ουδέποτε ήλθε και ως το φινάλε η μεγαλύτερη ευκαιρία ανήκε στην Καρμιώτισσα.
Το παγκόσμιας κλάσης ρεφλέξ του Ζίβκοβιτς στην κεφαλιά του Κβίρκβια (86’) ήταν ο βασικός λόγος που η Ανόρθωση δεν έφυγε ηττημένη από το «Αμμόχωστος-Επιστροφή».
Πιθανότατα και ο βασικός λόγος για την ατάκα του Καμορανέζι «καλή είναι και η ισοπαλία».
Αν οι βλέψεις και οι φιλοδοξίες της Ανόρθωσης συνάδουν με την ικανοποίηση για τον έναν βαθμό απέναντι στην Καρμιώτισσα είναι, αυτονόητα, μια πολύ διαφορετική κουβέντα.
Από αυτές που δεν εξαντλούνται με πέντε λέξεις…
