Μια ισοπαλία που μπορεί να ερμηνευτεί με δύο τρόπους, δηλαδή είτε βλέποντας το ποτήρι μισοάδειο, ή μισογεμάτο, με την πρώτη περίπτωση μάλλον να υπερισχύει της δεύτερης.
Αυτό διότι ο Απόλλωνας έμεινε για τέταρτο σερί παιχνίδι μακριά από τη νίκη. Ανεξαρτήτως εμφάνισης σε αυτούς τους τέσσερις αγώνες, αυτό που μένει είναι η ουσία, κάτι που δεν κατάφεραν να πάρουν οι γαλάζιοι, με αποτέλεσμα να «περιπλέκονται τα πράγματα» όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Γκούλα.
Δεύτερον, πέταξε ξανά βαθμούς στην έδρα του, ενώ εάν οι παίκτες του Απόλλωνα ήταν πιο εύστοχοι και δεν σπαταλούσαν τόσες ευκαιρίες, πολύ πιθανόν αυτή τη στιγμή να έπιαναν τον ΑΠΟΕΛ στην 5η θέση της βαθμολογίας. Κάτι που δε συνέβη και για την ώρα παραμένουν έκτοι με 17 βαθμούς.
Τρίτον, ναι μεν ο Εθνικός είναι μια σκληροτράχηλη και υπολογίσιμη δύναμη, ωστόσο δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η σημερινή απώλεια ήταν εντός προγράμματος, τουλάχιστον για τον Απόλλωνα που θέλει να βλέπει και ονειρεύεται ο κόσμος του.
Όσον αφορά την πιο… αισιόδοξη εκδοχή της σημερινής συναρπαστικής (για τους ουδέτερους) ισοπαλίας, ο Απόλλωνας από εκεί που μπορούσε να έφευγε με άδεια χέρια, τελικά κατάφερε να κερδίσει κάτι. «Ξύπνησε» στο β’ μέρος και έδειξε φοβερό πάθος και θέληση, γεγονός που απέφερε καρπούς, δείχνοντας ότι η ομάδα διαθέτει τα απαραίτητα ψυχικά εφόδια να αντιδράσει, ακόμα κι αν όλα δείχνουν εναντίον της. Αυτό από μόνο του ωστόσο, δεν είναι αρκετό.
