Ας τα πάρουμε έτσι λίγο από την αρχή τα πράγματα.
Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος τα πήγαινε περίφημα από το ξεκίνημα της σεζόν και είχε συμβάλει τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά ήταν ο Ανδρέας Χρυσοστόμου. Στο παιχνίδι με την Ομόνοια 29Μ τραυματίστηκε και τελικά επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι για το διάστημα που θα έμενε εκτός.
Ακολούθησαν οι Αρτυματάς και Γκιούρτσο οι οποίοι μπορεί να μην ξεκίνησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο πρωτάθλημα, ωστόσο βρήκαν στην πορεία τα πατήματα τους. Ο τραυματισμός ήρθε να «χτυπήσει» και την δική τους πόρτα βγάζοντας τους νοκ άουτ.
5 τέρματα, πολλά τρεξίματα και αρκετή δύναμη βγήκαν εκτός ομάδας. Είχε όμως τον Κριχόβιακ ο Καμορανέζι στον οποίο μπορούσε να βασιστεί. Ένα χτύπημα του Νικόλα Παναγιώτου στο ντέρμπι με την Ομόνοια είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του. Εκτός και αυτός!
Πάλι όμως ο Καμορανέζι βρήκε τον τρόπο και κάλυψε τα κενά τόσο μεσοεπιθετικά με τους δύο εξτρέμ του εκτός (Γούλερι και Γκιούρτσο) όσο και με τους πλείστους παίκτες του στην μεσαία γραμμή (Χρυσοστόμου, Αρτυματάς, Κριχόβιακ) εκτός ενώ ο Σταμούλης ήρθε και κάλυψε το κενό που προέκυψε με τον Τεϊσέιρα που δεν υπολογιζόταν λόγω καρτών.
Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσε άλλη ομάδα ή άλλος προπονητής σε όλες αυτές τις καταστάσεις που έτυχαν στην Ανόρθωση και τον 48χρονο τεχνικό, αυτό που βλέπουμε είναι ότι στην ομάδα της Αμμοχώστου βρίσκουν σε όλα λύσεις και η ομάδα αντί να επηρεάζεται εμφανίζεται όλο και καλύτερη.
Σε αυτό λοιπόν τεράστια συμβολή έχει σίγουρα ο Καμορανέζι τόσο μέσα από τη νοοτροπία που πέρασε στα αποδυτήρια όσο και με την τακτική του και τις επιλογές που κάνει για να καλύψει τυχόν κενά.
Στόχος να διατηρηθεί η ίδια συνέπεια, ιδιαίτερα με βάση και τα πολύ δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν σε κύπελλο και πρωτάθλημα.
