Όπως ακριβώς και στον πρώτο γύρο, το παιχνίδι με τον Εθνικό ήλθε για την ΑΕΚ την κατάλληλη στιγμή. Το εντός έδρας 5-1 είχε σιγάσει (προσωρινά, όπως αποδείχθηκε) μουρμούρες και ανησυχίες έπειτα από τρεις συναπτές ισοπαλίες, το εκτός έδρας 5-2 δίνει βαθιά ανάσα και πίστωση χρόνου στον Ηλία Χαραλάμπους και το επιχειρούμενο restart μεσούσης της περιόδου.
Το 2-0 των γηπεδούχων στο πρώτο ημίχρονο είναι ο τέλειος ορισμός της μαγικής εικόνας. Παρά τη μισή ντουζίνα απουσιών οι Λαρνακείς ήταν… ισοπεδωτικοί στο μεγαλύτερο διάστημα πριν την ανάπαυλα και θα έπρεπε εκείνοι να πάνε στα αποδυτήρια με διαφορά δύο τερμάτων.
Ό,τι συζητήθηκε στο ημίχρονο, οι αλλαγές προσώπων και συστήματος, η πίστη στην ανατροπή και, φυσικά, η κλάση και το φονικό ένστικτο του Ιβάν Τριτσκόφσκι βρήκαν δικαίωση στο 5-0 του δευτέρου 45λεπτου. Με… χρηματιστηριακούς όρους η φούσκα του 2-0 έσκασε και ο δείκτης διόρθωσε στα επίπεδα που αντανακλούσαν στην πραγματική διαφορά των δύο ομάδων μέσα στο γήπεδο.
Το εύρος της ανατροπής και της νίκης προσφέρουν μια γενναία ένεση αυτοπεποίθησης που οι Λαρνακείς χρειάζονταν όσο τίποτε άλλο σε αυτό το χρονικό σημείο της σεζόν. Το 5-2 στο Δασάκι μπορεί να αποδειχθεί σημείο μεταστροφής για τους «κιτρινοπράσινους», αν το… διαβάσουν σωστά και δεν προσπεράσουν αδιάφορα μερικές «ενοχλητικές» λεπτομέρειες.
Μία από αυτές είναι πως παρουσιάστηκαν εκ νέου ιδιαίτερα ευάλωτοι στις αντεπιθέσεις του αντιπάλου (σ.σ. το έλλειμμα ταχύτητας στη μετάβαση από επίθεση σε άμυνα ήταν εμφανές). Μια δεύτερη είναι πως το κακώς ακυρωθέν τέρμα του 52ου λεπτού αντισταθμίστηκε με το ανύπαρκτο πέναλτι του Μαρκόσκι στον Χέφελ, το οποίο ήλθε σε άκρως κομβική χρονική στιγμή (82’) κι επέφερε την κατάρρευση του αντιπάλου.
Τελευταίο, αλλά όχι ήσσονος σημασίας, το γεγονός ότι η αντεπίθεση στο δεύτερο μέρος υποβοηθήθηκε και από τον αντίπαλο προπονητή, ο οποίος ορθώς και προς τιμήν του ανέλαβε στο τέλος την ευθύνη της ήττας. Οι αλλαγές του αποδείχθηκαν λανθασμένες, αφ’ ενός διότι οι νεοφερμένοι δεν προσέφεραν ό,τι αυτοί που αντικατέστησαν, αφ’ ετέρου διότι πέρασαν στην ομάδα το λάθος μήνυμα για τον αγωνιστικό προσανατολισμό της και έστρωσαν το δρόμο για την τελική αντεπίθεση της ΑΕΚ.
Η τελευταία, συνεπώς, δικαιούται να γευτεί μέχρι τελευταίας σταγόνας το νέκταρ αυτού του εξαιρετικά σημαντικού διπλού. Προκειμένου όμως να μην αποδειχθεί μια ευχάριστη αναλαμπή, όπως το 5-1 του α’ γύρου, οφείλει να πάλει τα απαραίτητα διδάγματα και να δουλέψει περαιτέρω στη βελτίωση των αδυναμιών της, που προφανώς δεν εξαλείφθηκαν εν μια νυκτί.
