Η νύχτα που γύρισε ο διακόπτης για την ΑΕΚ και τα έκανε όλα πιο απλά

Λίγη ώρα μετά το τέλος του ματς με τον Βόλο, άρχισα να κοιτάζω τα κιτάπια μου.

Δεν έψαχνα την πιο ευρεία νίκη εκτός Νέας Φιλαδέλφειας, πόσα ματς ακόμα έχει σκοράρει τέσσερις φορές. Η νίκη της ΑΕΚ επί του Βόλου είναι από τα αποτελέσματα που θεωρεί κάποιος αναμενόμενα και φυσιολογικά. Αλλά αυτό που έψαξα να βρω, είναι πότε γύρισε ο διακόπτης. Πότε είναι εκείνο το ματς που η ΑΕΚ θαρρείς και πάτησε το κουμπί και πλέον τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο που είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται από το καλοκαίρι και τον ερχομό μεγάλων παικτών.

Το ματς κλειδί, λοιπόν, δεν είναι αυτό που έγινε στις 5 Γενάρη, αλλά ήταν εκεί στις αρχές του Δεκέμβρη. Η ΑΕΚ είχε στραπατσαριστεί στο «Καραϊσκάκης», είχε ξεσπάσει στο 4-0 με τον Αρη στη Νέα Φιλαδέλφεια και αμέσως μετά πήγε να παίξει τη ρεβάνς του κυπέλλου με τον ίδιο αντίπαλο στην Θεσσαλονίκη. Ο Αλμέιδα, για τελευταία φορά, άλλαξε εντελώς την 11άδα του, μοιράζοντας τον χρόνο συμμετοχής στους διαθέσιμους παίκτες.

Αλλαξε τον ρου της ιστορίας για την ΑΕΚ

Η ΑΕΚ ριψοκινδύνεψε έντονα με την πρόκριση και χρειάστηκε να μπει το… ιππικό στο δεύτερο μέρος για να ηρεμήσει και να είναι ακόμα μέσα στο κύπελλο. Εκείνο το «κοψοχόλιασμα», σε συνδυασμό με τη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων για το φινάλε αρκετών παικτών, άλλαξε τον ρου της ιστορίας για την Ενωση τη φετινή σεζόν. Εκεί που ήταν ένα σύνολο καλών παικτών που είχαν κάτι, αλλά και κάτι που έλειπε, άρχισε να γίνεται κόμπακτ και να παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη, ανεβάζοντας από παιχνίδι σε παιχνίδι την απόδοση της.

Μετρήστε πως από εκεί κι έπειτα, ήρθαν οι νίκες σε Ηράκλειο και Λαμία, η επικράτηση επί του ΠΑΟΚ με το άκρως τιμητικό 1-0 για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, η γκέλα με τον Λεβαδειακό, αλλά σε ματς που η ΑΕΚ έκανε ένα τσουβάλι ευκαιρίες και δέχτηκε γκολ στην πρώτη φορά που οι φιλοξενούμενοι μπήκαν στην περιοχή της. Ως συνέχεια όλων αυτών, ήρθε και το 4-2 στον Βόλο, που μοιάζει ιδιαίτερα κολακευτικό για την ομάδα της Μαγνησίας.

Ο εκπληκτικός Φερνάντες και ο Μαρσιάλ

Χρήσιμα συμπεράσματα από το παιχνίδι, πως η ΑΕΚ βρίσκει ρυθμό και όταν πατά το… γκάζι, δεν μπορεί να ανακοπεί από καμία ομάδα. Ειδικά τώρα που δίπλα στον διαστημικό Πινέδα που τους περνά σταθερά από… πάνω, είχε και έναν εκπληκτικό Φερνάντες που βρίσκεται στην καλύτερη του φάση με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα και είδε ξανά τον Αντωνάκη να σκοράρει και να χαμογελά. Μάζεψε πολύ κλωτσιά, αλλά αυτή η παικτούρα που προσγειώθηκε στα γήπεδα μας, είναι το κάτι άλλο.

Ηταν η πρώτη φορά, που η ΑΕΚ όχι μόνο σκόραρε, αλλά αμέσως μετά έγινε ακόμα καλύτερη. Στο διάστημα που μεσολάβησε από το γκολ του Γιόνσον ως το φινάλε του ημιχρόνου, έκανε 3-4 μεγάλες ευκαιρίες, είχε το δοκάρι με τον Μαρσιάλ, ήταν άδικο πως είχε προβάδισμα μόλις ενός τέρματος και άρα το παιχνίδι ήταν ανοιχτό. Και όταν πια στο δεύτερο μέρος γκάζωσε ακόμα περισσότερο, με την δεύτερη δημιουργία του Φερνάντες, ήρθαν δύο γκολ σε ένα τρίλεπτο.

Το κομμάτι της γκρίνιας

Εδώ έρχεται το σημείο που αρχίζω το κλασικό γκρινιάρισμα για να πάει καλά ο χρόνος. Δικαιολογημένες οι αλλαγές, ήταν επιβεβλημένο να προφυλαχθούν Λιβάι, Μαρσιάλ, Μουκουντί, εγώ θα έβγαζα και τον Πινέδα. Εύλογο ως ένα σημείο, πως οι αλλαγές μέχρι να βρουν ρυθμό υπάρχει μια χαλάρωση και μπερδεύεται η ομάδα. Αν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να καταλάβει η γκλάβα μου, είναι γιατί πρέπει να αλλάζει συνεχώς θέσεις ο Πινέδα και να χάνεται ο παίκτης βαρόμετρο, που κόβει και ράβει στη μεσαία γραμμή.

Είναι μια περίοδος που η ΑΕΚ έχει πληγεί στην άμυνα και οι επιλογές είναι περιορισμένες. Καταλαβαίνω πως χάνεται η συνοχή με τα πολλά νέα πρόσωπα και τις αλλαγές ρόλων. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς ο άξονας έπρεπε να μείνει όπως ήταν, ώστε να αποτελεί τη ζώνη προστασίας. Σε άλλο θεματάκι γκρίνιας, να τελειώνουμε κάποια στιγμή με το μπακ, δεν μπορεί να γίνει και τώρα μεσανατολικό. Και θα έλεγα να δουν ξανά το θέμα του γκολκίπερ και το ποιος πρέπει να είναι βασικός, με αυτήν τη μεγάλη αδυναμία του Στρακόσα με τα πόδια.

ΑΕΚ έτοιμη για κάθε αγωνιστική πρόκληση και ο… μαλθακός Βινίσιους

Επιστρέφω στα καλά νέα: ακόμα και με τις αλλαγές, μόλις το πράγμα κινήθηκε λίγο, η ΑΕΚ άρχισε πάλι να φτιάχνει φάσεις και να μπαίνει με χαρακτηριστική ευκολία στην περιοχή του Βόλου. Σκόραρε μια φορά ακόμα με σεντερφορίσιο γκολ του Πιερό, μπορούσε κι άλλα. Εκανε συνολικά μια πειστική εμφάνιση που έδειξε πως η ΑΕΚ έχει βρει τον δρόμο της και είναι έτοιμη για κάθε αγωνιστική πρόκληση. Όπως είπε και ο Αλμέιδα άλλωστε, τα εξωαγωνιστικά δεν τα προκαλεί η ΑΕΚ.

Εβλεπα και αυτό τον… μαλθακό τον Βινίσιους, που του έδειχναν στη Βαλένθια κάτι χρυσές μπάλες για να του κάνουν καζούρα και εκείνος δεν κατέβηκε από το πούλμαν να τους πλακώσει, δεν έκανε καν μια βουτιά σαν τον κυρ Παντελή, δεν είχε καν τον Αντσελότι να τρέχει πρώτος να τσαμπουκαλευτεί. Απολίτιστοι και προβληματικοί αυτοί εκεί στην Ισπανία, να έρθουν εδώ να μάθουν πως παίζεται μπαλίτσα. Λίγες ημέρες υπομονή και θα τα μάθουμε όλα. 

Πηγή: Sdna.gr

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο