Ο Τραμετσάνι έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει και όπως επισημάναμε χθες, ξεκίνησε από τη μέση και κάτω. Έχοντας μελετήσει προηγούμενους αγώνες, ο Ιταλός τεχνικός διαπίστωσε εύκολα τα προβλήματα.
Έτσι επιχείρησε και τα κατάφερε να διασφαλίσει σωστή αμυντική λειτουργία. Αν κάποιος κοιτάξει συνολικά τον αγώνα με την ΑΕΛ, θα συμπεράνει ότι ο ΑΠΟΕΛ, ήταν συμπαγής, δεν εμφάνισε σοβαρά κενά όπως σε προηγούμενα παιχνίδια, δεν έμεινε ποτέ σοβαρά εκτεθειμένος στα μετόπισθεν. Ίσως με το σχηματισμό του να θυσίασε πράγματα από την επίθεση.
Δεδομένο πως στο πλάνο του ιταλού τεχνικού εισέρχονται και πράγματα που αφορούν την ανάπτυξη της ομάδας και την επιθετική της απόδοση. Ανεξάρτητα από τις τακτικές επιλογές που θα εφαρμόσει ο Τραμετσάνι, ο ΑΠΟΕΛ έχε ανάγκη και της ατομικής εμπλοκής των ποδοσφαιριστών του στα θέματα δημιουργίας. Ο ΑΠΟΕΛ μέχρι σήμερα βασίζεται υπερβολικά στον Τάμαρι, που τράβηξε υπερβολικό κουπί και πρέπει να στηριχτεί περισσότερο.
Απαιτείται άνοδος του Ζαχίντ, ενός παίκτη που με δύο κινήσεις μπορεί να ξεκλειδώσει άμυνες. Οι τραυματισμοί των Εφραίμ και Ντε Βινσέντι, ήταν τροχοπέδη. Ο πρώτος βγήκε από τα πιτς, ο δεύτερος ετοιμάζεται να βγει. Είναι και αυτοί παίκτες με εξαιρετικά προσόντα, που μπορούν να αλλάξουν πολλά με τις ενέργειες τους. Οι επιθετικοί είναι ένα άλλο κεφάλαιο, αφού ο ΑΠΟΕΛ πρέπει να πάρει πιο ουσιαστική συμμετοχή και κυρίως γκολ από τα φορ του.
