Είναι από τα project που εντυπωσίασε στην πρώτη του χρονιά με τον Ολυμπιακό ως επαγγελματίας και θεωρείται από τους ανερχόμενους ποδοσφαιριστές του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Φώτης Κίτσος αγωνίστηκε ως δανεικός από τους «ερυθρολεύκους» στην Ομόνοια την περασμένη σεζόν, όπου εκτός από εμπειρίες και συμμετοχές, πανηγύρισε το κύπελλο Κύπρου, προσθέτοντας την επιτυχία δίπλα σε αυτή με το πρωτάθλημα της περσινής σεζόν.
Ο 20χρονος αριστερός ακραίος μπακ μέτρησε συνολικά 31 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με τον κυπριακό σύλλογο και έπαιξε κόντρα σε Σοσιεδάδ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αποσπώντας αρκετά καλά λόγια για την παρουσία του σε εκείνα τα παιχνίδια αλλά και συνολικά μέσα στη χρονιά.
Με τη λήξη του δανεισμού του στην Ομόνοια, ο ταλαντούχος αμυντικός εντάχθηκε στην Εθνική Ελπίδων και έπειτα θα επιστρέψει στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη για τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος μίλησε στο Gazzetta και έκανε τον δικό του απολογισμό για τη σεζόν, τα όσα έζησε στην Κύπρο αλλά και την ετοιμότητα για να επιστρέψει στους «ερυθρολεύκους».
- Τα πρώτα σου παιχνίδια με την Ομόνοια, ήταν στην Ευρώπη κόντρα σε Σοσιεδάδ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πες μου για εκείνα τα ματς...
«Ήταν τα πρώτα μου παιχνίδια με την Ομόνοια. Εκείνες τις στιγμές από τη μία γίνονται όλα πολύ γρήγορα και δεν τα καταλαβαίνεις αλλά από την άλλη είναι αυτό περιμένεις.. αυτό που ονειρεύεσαι. Δεν θες κάτι άλλο. Σκέφτεσαι πάντα να παίξεις σε ευρωπαϊκά παιχνίδια, με τόσο μεγάλες ομάδες και είναι πραγματικά απίθανο. Είναι και ματς που παίζεις χωρίς άγχος, οπότε το απολαμβάνεις με την καρδιά σου. Είναι τα καλύτερα παιχνίδια».
- Πώς ένιωσες ότι έμαθες ότι θα παίξεις σε εκείνα τα παιχνίδια;
«Σίγουρα ήμουν λίγο ξαφνιασμένος αλλά περίμενα την ευκαιρία μου. Ήξερα ότι θα παίξω στην Ευρώπη γιατί δεν ήταν ο στόχος μας να κάνουμε μεγάλη πορεία, οπότε θα είχαμε κάποιο ροτέισον και θα μπορούσα να πάρω και παιχνίδια στα πόδια μου και να βρω και ρυθμό. Όταν ήρθε η ευκαιρία ήμουν έτοιμος και ήξερα τι έπρεπε να κάνω».
- Για την ατμόσφαιρα...
«Είναι εντυπωσιακή γιατί σε κάθε παιχνίδι και με οποιονδήποτε αντίπαλο, το γήπεδο είναι πάντα γεμάτο. Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρική, το νιώθεις σαν πίεση, σου αρέσει να παίζεις και γενικά καταλαβαίνεις ότι γίνεται. Δεν θα σε πνίξει αλλά είναι ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα».
- Τι έχεις κρατήσει από το παιχνίδι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;
«Ήταν τεράστια ευκαιρία. Αυτές τις ομάδες και αυτούς τους παίκτες τους βλέπεις μόνο από τηλεόραση και όταν έχεις την ευκαιρία να παίξεις μαζί τους, προσπαθείς να δεις σε τι επίπεδο είσαι, πόσο μακριά από αυτούς είσαι, σε τι επίπεδο βρίσκεσαι, πόσο μακριά από αυτούς είσαι αλλά καταλαβαίνεις τελικά ότι είναι άνθρωποι και αυτοί, σαν και εσένα οπότε δεν έχει μεγάλη διαφορά. Σίγουρα είναι καλύτερος ο ρυθμός και καλύτερη η ποιότητα αλλά βλέπεις ότι μπορείς να τους ανταγωνιστείς μαζί τους».
- Είχες κάνει τη διαφορά σε εκείνο το ματς. Μίλησες με κάποιον άνθρωπο της Γιουνάιτεντ και ποιον παίκτη της ξεχώρισες;
«Όχι, όχι δεν μίλησα με κάποιον άνθρωπο της Γιουνάιτεντ. Διάβασα κάποια πράγματα αλλά σαν ομάδα κάναμε τρομερή εμφάνιση. Στο τέλος το χάσαμε και ήταν λογικό να ακούσουμε καλά λόγια καθώς παίξαμε πολύ καλά και μπορούσαμε να πάρουμε και την ισοπαλία.
Ξεχώρισα τον Φερνάντες. Είναι τρομερός παίκτης. Κάνει όλη τη δουλειά στην ομάδα. Είναι σαν ηγέτης στο γήπεδο, δηλαδή είναι εκεί που πρέπει, δεν θα κάνει κάποια φαντεζί ντρίμπλα αλλά κάνει πάντα αυτό που πρέπει. Φανταστικές πάσες, τρομερές τοποθετήσεις και κάνει τα πάντα για να βοηθήσει τους συμπαίκτες του. Απέξω δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σημαντικός είναι. Μόνο μέσα στο γήπεδο φαίνεται το πόση δουλειά κάνει».
- Η καλύτερη στιγμή σου όσο ήσουν στην Ομόνοια;
«Το ματς μέσα στο Ολντ Τράφορντ σίγουρα αλλά και ο τελικός κυπέλλου».
- Πόσο σε βοήθησε ο δανεισμός σου στην Ομόνοια;
«Πιστεύω ήταν ό,τι έπρεπε. Πήρα αρκετά παιχνίδια και ήταν η πρώτη μου γεμάτη χρονιά σε πρώτη εθνική κατηγορία. Μπόρεσα να καταλάβω καλύτερα τον τρόπο παιχνιδιού, έπαιξα σε αρκετά 90λεπτα, οπότε με βοήθησε στον ρυθμό μου. Γυρνάω πιο έτοιμος στον Ολυμπιακό».
- Για τον τελικό στην Κύπρο, πώς τον έζησες;
«Δεν είχα παίξει σε εκείνο το ματς, αλλά ήταν τρομερή η ατμόσφαιρα. Είχαμε οπαδούς και από τις δύο ομάδες, ήταν γεμάτο το γήπεδο. Ήταν πολύ ωραίο ματς, ένιωσα τρομερή ατμόσφαιρα, καταφέραμε και νικήσαμε κιόλας. Το πανηγυρίσαμε με τον κόσμο μας και ήταν υπέροχο».
- Λίγα λόγια για τον Φώτη Παπουλή που ολοκλήρωσε την καριέρα του;
«Είναι τρομερός άνθρωπος πρώτα από όλα και απίστευτος παίκτης. Ήταν 11 χρόνια στην Κύπρο και τον αγαπούν οπαδοί από όλες τις ομάδες της χώρας. Όχι μόνο από Ομόνοια και Απόλλωνα Λεμεσού. Είναι σημαντική μορφή για το πρωτάθλημα και είναι μεγάλος παίκτης. Στα αποδυτήρια βοηθούσε πάρα πολύ στο κλίμα».
- Ποια είναι η διαφορά του Φώτη με εκείνον που μπήκε στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού πέρσι;
«Σίγουρα βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Έχω πάρει εμπειρίες, έχω παίξει περισσότερα παιχνίδια, μπορώ να ανταπεξέλθω καλύτερα. Οπότε ουσιαστικά είναι ένας πιο έμπειρος Φώτης αυτός που θα επιστρέψει και ξέρει τι μπορεί να κάνει στον αγωνιστικό χώρο. Θα ήταν ένα όνειρο να καθιερωθώ στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού».
- Ποιον παίκτη είχες είδωλο;
«Ο Ρόμπεν μου άρεσε πάρα πολύ ως παίκτης».
- Εξτρέμ ή μπακ;
«Μου αρέσει η θέση του μπακ περισσότερο είναι η αλήθεια. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί κιόλας και είναι και πιο επιθετική θέση, οπότε με έχει βολέψει».
- Και πώς έγινες μπακ;
«Ουσιαστικά κατ’ ανάγκη. Στην Κ13 ο Τάσος Πάντος με είχε βάλει ακραίο μπακ γιατί είχαμε τραυματίες και μετά στην Κ19 έγινε ξανά το ίδιο αναγκαστικά λόγω των τραυματισμών και σε εκείνα τα τρία ματς είχα κάνει καλά παιχνίδια. Τότε η πρώτη ομάδα ήθελε και αριστερό μπακ για προπονήσεις και έτσι παρέμεινα σε αυτή τη θέση».
- Τι πήγε στραβά με την εθνική ομάδα κόντρα στη Λευκορωσία;
«Δεν ήταν το αποτέλεσμα που θέλαμε. Πιστεύω ότι δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι σε εκείνο το παιχνίδι, κυνηγούσαμε πολύ τη νίκη χωρίς να ακολουθάμε το πλάνο μας. Απλά πιστεύαμε ότι θα πάμε και θα νικήσουμε επειδή είμαστε καλύτεροι παίκτες. Ήταν ένα παιχνίδι μεταβάσεων. Κάπου χάσαμε το ματς, ήταν επίθεση-άμυνα συνέχεια. Δεν είχαμε τον έλεγχο και για αυτό ήρθαμε ισοπαλία».
- Για τη συνέχεια των προκριματικών και πόσο δύσκολη έγινε με την ισοπαλία...
«Ήταν κακό που χάσαμε βαθμούς αλλά ο στόχος δεν αλλάζει. Κόντρα στις μεγάλες ομάδες θα πάμε για τη νίκη, όπως ήταν εξ αρχής. Αν καταφέρουμε να πάρουμε εκείνους τους βαθμούς, δεν θα μας στοιχίσει η ισοπαλία με τη Λευκορωσία αλλά θα πρέπει να δουλέψουμε».
- Πώς είναι η παρουσία του Παπαδόπουλου ως προπονητής;
«Πιστεύω ότι είναι πολύ καλός άνθρωπος. Έχει ένα πλάνο για την ομάδα, πιστεύω ότι αν έρθουμε πιο κοντά ως ομάδα, γιατί δεν βρισκόμαστε πολλές φορές για προπονήσεις και αγώνες, ακολουθώντας το πλάνο του προπονητή, θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα».
- Τα προηγούμενα προκριματικά είναι μάθημα για εσένα και την ομάδα;
«Είχαμε κάνει τρομερή πορεία και είχαμε χάσει τα δύο τελευταία ματς αλλά σαν χρονιά ένιωθες ότι αυτά τα παιδιά είναι μία ομάδα και ήταν άδικο που δεν πέρασαν. Θα προσπαθήσουμε να μάθουμε από αυτά γιατί είμασταν και κάποιοι παίκτες που βρισκόμαστε και φέτος στην ομάδα, θα προσπαθήσουμε να μην κάνουμε τα ίδια λάθη».
- Θεωρείς ότι πρέπει να ξεκινήσει να έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο για την Εθνική Ελπίδων;
«Σίγουρα αν μπορούσε ο κόσμος να έρθει, θα μας βοηθούσε πάρα πολύ και πρόκειται για τη χώρα μας, για την Εθνική Ομάδα, θα πρέπει να την υποστηρίζουμε. Θα πρέπει και εμείς ως παίκτες να φέρουμε τα αποτελέσματα και να παίζουμε το ποδόσφαιρο που πρέπει για να προσελκύσουμε τον κόσμο».
- Είναι δύσκολο να βρεθεί χημεία μεταξύ των παικτών;
«Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθώς όσοι παίκτες είμαστε εδώ, έχουμε ξεκινήσει από ακαδημίες και έχουμε τις αρχές. Απλώς πρέπει να εφαρμόσουμε το πλάνο του προπονητή, κάτι που συμβαίνει σε όλες τις ομάδες. Δεν είναι κάτι δύσκολο για να βρούμε χημεία όταν ερχόμαστε από άλλες ομάδες».
- Είναι όνειρό σου να βρεθείς στην πρώτη ομάδα;
«Και ποιος δεν ονειρεύεται την πρώτη ομάδα; (γέλια)».
- Ποιος προπονητής σε έχει βοηθήσει περισσότερο στην καριέρα σου μέχρι στιγμής;
«Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο Πέδρο Μαρτίνς γιατί εκείνος με εμπιστεύθηκε για τα πρώτα επαγγελματικά βήματα. Και ο Αριέλ Ιμπαγάσα στη Β' ομάδα όπως και ο Τάσος Πάντος που είχα από μικρή ηλικία. Σε συμπαίκτες ο Αβραάμ Παπαδόπουλος είναι ηγέτης, βοηθάει τους πιο μικρούς και ειδικά τώρα που είναι στην ομάδα έχει πολύ σημαντικό ρόλο».
