Πριν τα μέσα Ιουνίου το SPORTIME είχε καταδείξει την (ύψιστη) σημασία της επιλογής προπονητή από την Πάφο. Η κίνηση που θα καθορίσει όλη τη χρονιά έγινε και ο εκλεκτός της διοίκησης είναι ο Χουάν Κάρλος Καρσέδο.
Ο οσονούπω 50χρονος Ισπανός συμφώνησε για την προσεχή διετία κι αναλαμβάνει να χτίσει ένα σύνολο, το οποίο θα ανταποκριθεί στις επενδύσεις και στις απαιτήσεις των ιδιοκτητών. Ό,τι δηλαδή απέτυχαν να κάνουν οι Ντάρκο Μίλανιτς και Χένινγκ Μπεργκ.
Τόσο ο Σλοβένος όσο και ο Νορβηγός παρουσίασαν μια αμυντικά σφριγηλή ομάδα, η οποία διακρινόταν περισσότερο στο αποτελεσματικό παρά στο κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Εξ ου και όποτε έλειπε ο κυνισμός στα τελειώματα, έρχονταν κατά κανόνα στραβοπατήματα.
Τούτου δοθέντος οι ιδιοκτήτες των «γαλάζιων» κατάφεραν αυτή τη φορά να πάρουν άλλη ρότα και να εξασφαλίσουν τις υπηρεσίες ενός προπονητή, ο οποίος βάσει προϋπηρεσίας ενδείκνυται για το στιλ ποδοσφαίρου που θέλουν να παίζει η ομάδα τους.
Έχοντας θητεύσει στο πλευρό του Ουνάι Έμερι, ο Καρσέδο δεν συμβιβάζεται με την παθητικότητα ούτε το reactive football, ήτοι την αντίδραση της ομάδας του σε όσα κάνει ο αντίπαλος. Ο Ισπανός θέλει το σύνολό του να έχει την μπάλα, τον έλεγχο του ρυθμού, την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Υπό αυτό το πρίσμα ο τακτικός προσανατολισμός της Πάφου την ερχόμενη χρονιά θα είναι (πολύ) πιο κοντά σε αυτό που οραματίζεται η διοίκησή της. Είναι αυτό αρκετό; Η απάντηση είναι «όχι».
Αφ’ ενός, διότι θεωρία και πράξη συχνά έχει αποδειχθεί ότι απέχουν κόσμους ολάκερους. Αφ’ ετέρου, διότι το νέο στιλ θα περάσει από δύο κρησάρες: αυτήν της αποτελεσματικότητας και αυτήν της αντοχής (στην πίεση του πρωταθλητισμού).
