Το σκορ, ως προς την έκτασή του, δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του ισοζυγίου δυνάμεων.
Κόντρα στην Ομόνοια η ΑΕΛ δεν ήταν για να χάσει με διαφορά τεσσάρων τερμάτων.
Με την είσοδο του Τριτσκόβσκι (αντί του Τόκου) στην ενδεκάδα η ομάδα του Μαρίνου Σατσιά έβγαλε βελτιωμένο και ανταγωνιστικό πρόσωπο κόντρα στο «τριφύλλι», μολονότι της έλειψε η ρέντα σε καθοριστικές φάσεις.
Στο 0-1 (4’) ο Εράκοβιτς πιάνει το τέλειο σουτ, ενώ υπάρχει και η σοβαρή ένσταση για το φάουλ στον Νεοφύτου, στο 0-2 (76’) η μπάλα μετά την απόκρουση του Μπράγκα χτυπά πάνω στον Ουεντραόγκο και καταλήγει στα δίχτυα.
Για μια ομάδα, όπως η ΑΕΛ, η οποία αποδεδειγμένα λάθεψε σε πολλές επιλογές της το περασμένο καλοκαίρι και έρχεται από συναπτά ανεπιτυχή αποτελέσματα, η απουσία τύχης σ’ ένα ντέρμπι είναι εξαιρετικά εύκολο να αποδειχθεί καταδικαστική.
Εντούτοις, και παρά το βαρύ σκορ, το παιχνίδι με την Ομόνοια μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα εξόδου από την κρίση -υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Η πιο συμπαγής ανασταλτική λειτουργία και η πιο ισορροπημένη στελέχωση της ενδεκάδας είναι δύο εξ αυτών.
Έχοντας πλέον μια πολύ καλή εικόνα του ρόστερ του, ο Μαρίνος Σατσιάς οφείλει να προχωρήσει στις τελευταίες «ρυθμίσεις», προκειμένου η ΑΕΛ αφ’ ενός να πάψει να δωρίζει τέρματα, αφ’ ετέρου να αυξήσει την αποτελεσματικότητά της.
