Ραδιοφωνικές δηλώσεις στον Super Sport FM 104.0, παραχώρησε ο πρώην προπονητής, Ανδρέας Μουσκάλλης, ο οποίος τόνισε ότι υπάρχει θέμα νοοτροπίας και κουλτούρας στο ποδόσφαιρό μας. Ενώ, μίλησε για τον κατήφορο στον οποίο οδεύει η Εθνική Κύπρου και αναλύει τους λόγους που έφθασε σε αυτό το σημείο.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Περίμενα κάτι περισσότερο… Ήταν ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι και περίμενα καλή απόδοση. Έχουμε παίκτες, αλλά διαψεύστηκα παταγωδώς. Δεν είναι ντροπή να πέσεις έξω. Εγώ πάντα μου αρέσει να προβλέπω. Μετά όλοι είναι καλοί προπονητές… δεν ξέρω τον λόγο που παρουσιαστήκαμε έτσι. Κανένας δεν είναι ανίκητος, ανεξαρτήτως ομάδας με την οποία παίζεις. Τονίζω κατ’ επανάληψη. Προηγουμένως η Εθνική μας ήταν ερασιτεχνική και έπαιζε με επαγγελματίες. Τώρα είναι οι δικοί μας παίκτες επαγγελματίες και αρκετοί παίζουν στο εξωτερικό».
«Περίμενα καλύτερες αποδόσεις και υψηλό δείκτη ευρωπαϊκής κουλτούρας. Δυστυχώς η κουλτούρα μας παρέμεινε κυπριακή. Θέλουμε να είμαστε επαγγελματίες, να έχουμε συμβόλαια, αλλά στην ποδοσφαιρική νοοτροπία και στην κοινωνική, είμαστε ακόμη ερασιτέχνες. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος… Η κουλτούρα μας που δεν εξισορροπήθηκε και δεν ανέβηκε για να φτάσει τους Ευρωπαίους».
«Είναι άνθρωποι των ατομικών λαθών, οι Κύπριοι όλοι… Στην καριέρα μου άκουγα εκατό φορές την ημέρα “δεν πειράζει” και απαντούσα “μα γιατί να μην πειράζει, ΠΡΕΠΕΙ να πειράζει”. Είμαστε συνηθισμένοι με τα ατομικά λάθη και συνυφασμένοι με αυτά και επαναπαυόμαστε και περιοριζόμαστε σε εκλάμψεις. Ούτε ως λαός έχουμε συνέπεια, αρχές και αξίες. Για αυτό και το ποδόσφαιρο είναι η αντανάκλαση της κοινωνίας μας. Δεν είναι μόνο τεχνικά τα λάθη. Το 90% είναι η ιστορία σου, η κουλτούρα σου, η υπερηφάνεια σου, οι κόποι σου… Εκεί πρέπει να ψάξουμε για προβλήματα και να δουλέψουμε περισσότερο στον ψυχολογικό, κοινωνικό και πνευματικό τομέα».
Για το γεγονός ότι Λιθουανία και Μαυροβούνιο που ήταν υποδεέστερες χώρες παλαιότερα στο ποδοσφαιρικό μέρος, παρουσίασαν σπουδαίο θέαμα σε γεμάτο γήπεδο: «Αυτό το φαινόμενο δεν παρουσιάστηκε μόνο σε αυτό το παιχνίδι. Σε όλον τον κόσμο είναι γεμάτα τα στάδια σε τέτοιου επιπέδους αγώνες και όταν παίζουν οι χώρες μεταξύ τους. Ο λαός των χωρών θεωρεί πως είναι μια ευκαιρία να πάρει δύναμη, να μπει σε ένα γήπεδο με πολλούς συμπατριώτες του και να ακούσουν τον εθνικό ύμνο και να χειροκροτήσουν. Εμείς είμαστε μικροπρεπείς. Κάτι το εθνικό το μικροποιούμε, αλλά κάτι ατομικό, ξένο, κομματικό, το απολαμβάνουμε. Είχαμε 4.000 χθες, αλλά ταυτόχρονα είχαμε και 3.000 Σκωτσέζους. Ούτε κατά διάνοια να πάει πολύς κόσμος και εκτός έδρας. Εντός και δεν πάνε… Παίζει μόνη της η Εθνική μας ομάδα, ορφανή από υποστήριξη φιλάθλων. Θέλουμε μια διαρκή εκπαίδευση και μόρφωση όσον αφορά στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι».
«Υπερθεματίζω το θέμα των Ακαδημιών. Είναι το μέλλον και από αυτούς πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία, με τη σωστή εκπαίδευση, τους σωστούς δασκάλους. Δάσκαλοι πρέπει να είναι οι προπονητές στα Grassroots. Mε γνώσεις δασκαλικές. Το μέγιστο που αναζητείται είναι η σωστή διαπαιδαγώγηση. Έτσι θα αλλάξει η κοινωνία με σωστούς δασκάλους και ηγέτες πρότυπα και χρειάζεται το λυχνάρι του Διογένη για να βρεθούν ηγέτες για να εγχειρίζεται η ψυχή των παιδιών και να μπαίνει γνώση σε αυτήν. Να δούμε κατάβαθα και να αλλάξουμε το μέσα μας, όχι μόνο τα τεχνικά μέρη».
«Είμαι ενθουσιασμένος με την ανάπτυξη των Ακαδημιών στην Κύπρο. Είναι ένα ποδοσφαιρικό εργαστήρι. Έχουν όλα τα μέσα για να δημιουργήσουμε τους αυριανούς πολίτες με ποιότητα, όχι μόνο ποδοσφαιριστές. Οι στατιστικές λένε πως μόνο 3% από όλα τα παιδιά θα παίξουν μπάλα».
