Ήρωας αρχαιοελληνικής τραγωδίας

Σε μια διαδικασία δέκα πέναλτι έμελλε το μοναδικό χαμένο να είναι το δικό του.

Ουδείς, προεξάρχοντος του προπονητή του, διανοήθηκε να του προσάψει το παραμικρό. Θα αποτελούσε, δίχως υπερβολή, την ύψιστη ύβρη.

Ο Γιανίκ Γκομίς μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο του εκτός έδρας αγώνα με την Πάφο και, ως από μηχανής Θεός, ήταν αυτός που στο 82ο λεπτό ισοφάρισε για την «ελαφρά ταξιαρχία» -μ’ ένα υπέροχο τέρμα, από πλευράς τεχνικής.

Στη διαδικασία των πέναλτι του εναποτέθηκε η ευθύνη του τελευταίου χτυπήματος για την ομάδα του. Αν ευστοχούσε, το βάρος στα πόδια του Πέπε θα ήταν πολλαπλάσιο…

Ο Σενεγαλέζος έστησε την μπάλα στην άσπρη βούλα έχοντας δει οκτώ παίκτες πριν από αυτόν να σκοράρουν στέλνοντας την μπάλα στην ίδια πλευρά -και τον Ίβουσιτς να έχει πέσει στην άλλη στα προηγούμενα τρία πέναλτι.

Επέλεξε να αλλάξει πλευρά -και δεν δικαιώθηκε. Ο Πέπε, ακολούθως, άλλαξε κι αυτός πλευρά -και δικαιώθηκε, διότι ο Ζάντρο -σε αντίθεση με τον Ίβουσιτς- επέλεξε να αλλάξει κι αυτός πλευρά.

Τοιουτοτρόπως ο Γκομίς, αντί για από μηχανής Θεός, κατέληξε… μοιραίος.

Σαν ήρωας αρχαιοελληνικής τραγωδίας.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο